#10 "Ostatni list od kochanka" Jojo Moyes

Dziś 14 luty. Dzień Zakochanych lub jeśli wolicie po prostu Walentynki.

Tego 'święta' nie sposób nie zauważyć. Z każdej strony 'zalewani' jesteśmy serduszkami itp.  Przez to też całe to Walentynkowanie dla wielu z Nas zaczyna być uciążliwe. W sumie nie jestem zdziwiona bo przecież ile można? Jednak żeby tradycji stało się zadość i aby nie okazywać za bardzo mojej ignorancji co do tego 'święta' postanowiłam, że kilka słów o najnowszej książce Jojo Moyes „Ostatni list od kochanka” powiem właśnie dzisiaj. Myślę, że to wystarczający kompromis :)

Jojo Moyes przyzwyczaiła nas do historii miłosnych przepełnionych emocjami, które u wielu z nas (wybaczcie Panowie, ale jestem pewna, że zdecydowana rzesza odbiorców tego typu literatury to płeć piękna) wywołały łzy oraz szeroko pojęte zachwyty i westchnienia.

Tyle słowem wstępu. Teraz fabuła.

Na początku książki poznajemy Elli, która jako młoda dziennikarka targana jest silnymi emocjami wywołanymi miłością do mężczyzny, który jest żonaty. Kobieta jest przekonana, że układ na który się zdecydowała jest przejściowy, że kochanek odwzajemnia jej uczucia a sam jest ofiarą małżeńskiego kryzysu. Pewnego dnia zbierając materiały do następnego artykułu odnajduje zupełnym przypadkiem w  redakcyjnym archiwum  listy pochodzące sprzed 40 lat. Z ich krótkiej lektury dowiaduje się, że ich autorem jest mężczyzna a adresatem zamężna kobieta. Bez wątpienia łączył ich gorący romans.

Co dalej? Akcja książki przenosi się o kilkadziesiąt lat wstecz, gdzie poznajemy piękną i młodą kobietę  o imieniu Jennifer krótko po wypadku, w którym straciła pamięć. Jennifer otoczona jest przyjaciółmi,  troskliwym mężem. Problem jednak w tym, że ludzie którzy ja otaczają są jej zupełnie obcy. Z każdym dniem jest też  coraz bardziej świadoma tego jaka przepaść dzieli ją i mężczyznę, który podaje się za jej męża.  Oczywiście żeby nie było zbyt prosto - pewnego dnia odnajduje list od nieznajomego, dzięki któremu uświadamia sobie, że przed wypadkiem łączył ją z owym nieznajomym ognisty romans oparty na silnym uczuciu. Jennifer decyduje się odkryć prawdę za wszelką cenę. 

Jak myślicie, czy uczucie przetrwało? Czy razem z zanikiem pamięci przepadło również ono? A może odżyje na nowo, jeszcze mocniej, jeszcze intensywniej? Jaką walkę podejmie bohaterka?

I oczywiście jaki udział, o ile w ogóle, będzie miała w tej historii młoda dziennikarka Ellie?

Czy prawda jaką poznała dzięki listom zmieni jej spojrzenie na romans, w który ona sama jest uwikłana? Jak zakończy się jej historia?

Mam ogromną ochotę zdradzić Wam chociaż część odpowiedzi na zadane wyżej pytania, ale nie mogę odebrać Wam przyjemności płynącej z czytania. Więc jeśli zżera Was czytelnicza ciekawość to sięgnijcie po tę książkę i odkrywajcie powoli, karta po karcie, sekrety i tajemnice zapisane w „Ostatnim liście od kochanka”.

Kilka słów od mnie… a co mi tam, takie moje przemyślenia. Dlaczego? Ponieważ „Ostatni list od kochanka” skłonił mnie do wielu refleksji. Odnalazłam w tej książce pewien pierwiastek historii, który zdarzył się moim życiu (tak wiem jesteście ciekawi, ale to moja słodka tajemnica). Powiem tylko tyle, że historia opowiedziana przez J. Moyes zachęca do tego by nie bać się dążyć do realizacji naszych marzeń, pragnień w zakresie dążenia do spełnienia miłości. W naszym życiu powinniśmy kierować się odwagą w podejmowaniu decyzji, bo odwaga w miłości jest niezbędna, aby czerpać z tej miłości radość i szczęście. Ja niestety o swoją prawdziwą miłość walczyłam za krótko, może za słabo. Dziś mam do siebie żal i pozostanie tylko 'gdybanie', wyobrażenia tego jak mógł potoczyć się 'nasz' los. Jednego jestem pewna. Miłość wymaga odwagi. Kochać to być odważnym. I nie ważne, czy odwaga sprowadzi się do walki o ukochanego, czy postawienia kroku w przeciwnym kierunku i szukania szczęścia gdzieś indziej, zwłaszcza gdy związek staje się toksyczny.

Książka zmusi nas oczywiście do refleksji na temat samej zdrady. Będziemy oceniać bohaterki właśnie przez pryzmat tego, że na zdradę dały przyzwolenie. Podejrzewam też, że u wielu czytelniczek zarówno Ellie, jak i Jennifer nie wzbudzą sympatii. Jedna była przecież kochanką, a druga zdradzała męża. Obie naraziły inne osoby na ból i cierpienie w imię dążenia do własnego szczęścia. Czy jednak można je oceniać tylko negatywnie? Czy miłość jaką poznały można jednoznacznie określić jako zakazaną? Czy jeśli kochamy ‘niewłaściwą’ osobę mamy być za to potępieni? A może mamy prawo mimo wszystko walczyć o swoje szczęście?

Ja staram się nie zajmować konkretnego stanowiska w tej sprawie. Mam do tego zbyt osobisty stosunek i trudno o obiektywną ocenę. Ciekawa jednak jestem Waszych ocen, opinii, refleksji – o miłości, o tym gdzie są granice walki o miłość i swoje szczęście, o zdradzie i o tym, czy osoba, która zdradza może być usprawiedliwiona? Czy ofiarą jest tylko zdradzany mąż/żona?

Temat jest oczywiście niezwykle trudny i na pewno bardzo kontrowersyjny. Co Wy o tym myślicie?

Wybaczcie za ten osobisty wywód, ale jak nie dziś to kiedy :)

Ja ze swojej strony życzę Wam tego, aby Wasze historie miłosne miały tylko szczęśliwe zakończenia.

Wydawnictwo Między Słowami

Tytuł oryginału: The Last Letter from Your Lover

Kraków 2018

stron: 524